“Bir gece ansızın gelebilirim!..”

“Bir gece ansızın gelebilirim” sözü, ünlü ozanımız Ümit Yaşar Oğuzcan’ın bir şiirinin adıdır.

Bestelenen bu şiir; aşkı, sevgiyi ve tutkuyu çok güzel anlattığı için halkımızdan çokça beğeni almıştır.

İşte o şiir-şarkının ilk dörtlüğü:

“Bu kadar yürekten çağırma beni

Bir gece ansızın gelebilirim

Beni bekliyorsan, uyumamışsan

Sevinçten kapında ölebilirim…”

Cumhurbaşkanı Erdoğan “Bir gece ansızın gelebiliriz” sözünü çok sevmiş olacak ki, çok sık kullanmaktadır.

Fakat, Erdoğan bu bu sözü, şiir ve şarkıdaki aşk-sevgi-tutku anlamında kullanmıyor!

Onun için bu söz; birilerini korkutmak-tehdit etmenin ya da apansız bir saldırı bir çatışma bir savaş başlatmanın meydan okumasıdır. Bilindiği gibi böylesi amaçlarla yola çıkanlar, sevgiden uzaktırlar, onlar sadece yıkar, yakar ve yok ederler.

Zaten Erdoğan bu anlayış ve amacını hiç gizlemez ki, işte iki mesajı:  

13 Ekim 2017 günü: @RTErdogan Türkiye devlet görevlisi olarak açılan Twitter hesabında:

“Bir gece ansızın gelebiliriz” dedik ve bu gece Silahlı Kuvvetlerimiz Özgür Suriye Ordusu’yla birlikte İdlib operasyonunu başlattı.”

6 Eki 2022 günü Yunanistanlı bir gazeteci: “Bir gece ansızın gelebiliriz derken kastınız, saldırabiliriz mi?” diye sorunca:

“Doğru anlamışsınız.” diyor.

Erdoğan, aylardır çok sık tekrarladığı bu sloganı, eyleme dönüştürecek bir gerekçe arıyordu ve buldu: 

13 Kasım 2022 saat 16.20’de İstanbul’un merkezi sayılan Taksim İstiklal Caddesi’nde bir patlama oldu.

Lanetlenmesi gereken bu hain saldırı sonucunda 6 kişi yaşamını yitirmiş, 2’si ağır 81 kişi yaralanmıştı…

(Böylesi eylemlerle örgütler; kendilerini tanıtır, isteklerini belirtir ve propaganda yaparlar. Bunun için her örgüt, yaptığı eylemi üstlenir ve  “biz yaptık!” diyemeyeceği bir eylemi yapmaz/neden yapsın ki?)

Fakat iktidar bu olasılıkları yeterince düşünmeden, karanlık gücün olayı üstlenmesini beklenmeden, faillerin ilişkileri hakkındaki karanlık noktalar aydınlatmayı ve yargısal kararı beklemeden acele ile bir askeri operasyon kararı almıştı bile. 

Ve 20.11.2022 Pazar günü sabaha karşı “Pençe Kılıç”  adı verilen hava harekâtıyla 160 km’lik sınırımızın karşısındaki Irak- Suriye topraklarında, 89 hedefin vurulduğu açıklandı.

Ertesi gün 21.11.2022 Gaziantep’in Karkamış ilçesine yapılan roket-havan saldırısı sonucunda 22 yaşındaki öğretmen Ayşenur Alkan ve henüz 5 yaşındaki Hasan Karakaş yaşamını yitirdi.

Ve ülkece yine büyük bir acı yaşadık.

40 yıldır ülkemizde böylesi terör olayları oluyor ve sonrasında da askeri operasyonlar yapılıyor.

Peki, neden terör ve çatışmalar hiç bitmiyor?

Çünkü, bir gece ansızın yapılan saldırılar öldürerek, yok ederek, gelecek için öfke, kin, düşmanlık üretir, böler, parçalar ayrıştırır ve çözümsüz bırakır. 

Çünkü, toplumsal sorunlar güvenlikçi yöntemlerle değil ancak karşılıklı görüşmelerle çözüme kavuşabilir.

Çünkü, ancak barış dili toplumsal sorunlara çözüm bulur, ancak barış içinde insanlar, insanlıkta buluşur.

Anlatılanlar günümüzde yaşandı ve daha da yaşanacak gibi görünüyor.

Ne yazık ki insanlarımız pek çok acılar yaşamıştır. 85 yıl önce yaşanmış “Dersim Olayı” da onlardan birisidir. Bu olayların gerçekleri, yıllarca ne konuşulmuş ne de yazılmıştır. Bu olayları bilen tek tük kişiler de olup biteni ancak ev ortamında sessizce konuşabilmiştir.

Dersim olayı da tıpkı günümüzde olduğu gibi militarist- güvenlikçi bir anlayış, yani yok ederek çözülmek istemiştir. Fakat, çözüm olmadığı gibi torunlara 85 yıllık kapanmayan bir yara, miras bırakılmıştır.

Ben bu olayın çok kısa bir özetini, kendisini devlet yanlısı olarak tanıtan yerli ve milli olan bir kişiden dinledim.

Bu kişi, Murat Bardakçı idi ve ‘Teke Tek’te Fatih Altaylı’nın konuğu oldu.

Altaylı: Dersim nedir, niye oldu, ne oldu? sorusuyla söyleşiyi başlattı.

Soru, çok kolaydı.

Çünkü Murat Bardakçı, Kurtuluş savaşı yıllarında Ankara Emniyet Müdürü, sonra da Denizli, Elazığ, Çorum, Konya valiliği yapmış Cemal Bardakçı’nın torunuydu.

O, 26 yaşına kadar evinde, hem dedesi hem de dedesi gibi devlette çok önemli görevler yapmış kişilerle tanışmış, onların sohbetlerini dinlemiş, onlardan yazılmayan, sokakta konuşulmayan pek çok ‘sır’ bilgiler edinmiştir.

Altaylı: Peki, o isyanın gerekçesi ne?  dediğinde de;

Sözü alan Bardakçı: 

Şimdi ben burada tarafsız olamam, çünkü benim dedem Atatürk döneminin bir valisidir… diyorsa da (sanırım vicdan dürüsüyle) Dersim olayı hakkında kendi düşüncelerini, o günden beri bitmeyen çığlıkları ve dedesi gibi düşünen devlet adamlarının pişmanlıklarını özetledi:

“Dersime durup dururken bir operasyon yapıldı. Dersim halkı, devlet ve feodal güçlerce ezilen fakir bir halktır, çok acı şeyler yapıldı, çok fazla şeyler yapıldı, çok kötü şeyler yapılmıştır, orantısız güç de oldu. Doğru… Ama isyanların da konuşulması lazım. İsyanlar da yapmış. Köprü yıkılmış, karakol basılmış…

Haa, o isyanların karşılığı bu muydu?

Hayır!…

Zaten dedem ve onun görüşündeki devlet adamlarının hepsi, derdi ki:

Dersim konusunda hata yaptık.”

***

Operasyonlar birer güç gösterisidir, düşmanı yok etmeyi amaçlar. Bir ülkede diller susmuşsa, siyaset de iktidar uğruna çatışmaları, savaşları, terörü kendine seçim malzemesi yapmışsa…

Ve çatışmalarla coğrafyamız tahrip olmuş, ekonomimiz batmış, kaynaklarımız tükenmiş, halkımız ruhen bitik ve  acılar içindeyken …

Muhalefet dile gelip, artık yeter demek yerine, bu gidişe izin veren yeni tezkerelere alkışlarla “Evet!” demekteyse…

Vay bizim halimize!

İktidarın zaten yolu bellidir ve bir gece ansızın gelebilirim diyor!

Fakat, eğer muhalefet halen “Yurtta Barış Dünyada Barış” diyebiliyorsa…

Bizim de muhalefete aşağıdaki hatırlatmaları yapma hakkımız vardır:

“Demokrasi, insanları özgür ve eşit kılar.

Barış ise, bireysel ve toplumsal mutluluğu yaşatan ilaçtır.

Demokrasi ve barış aynı iklimde oluşur.

Artık maskelerinizi çıkarın!

Eğer demokrasi ve barış istiyorsanız, ‘teskerelere’ hayır deyiniz!”

Emin Toprak – DOSTÇA