Ankara

Ankara neresidir?

Kimler yaşar orada?

Bütün yollar kimler için kapatılır orada?

Kongre salonları var mıdır orada?

O salonlarda kimler seçilir?

Niçin seçilir?

Ne için seçilir?

Ankara bir ülkenin başkentidir.

Şirketin merkezi Ankara’dadır.

Şirketi Ankara’dan yönetirler.

Basın masaları orada kurulur.

Bakanlar yan yana oturur o masalardan birine.

Yüzden fazla güzel insanın yattığı meydandan kovulmuş olsalar da az önce, ırım kırım söyleyecek lafları vardır.

Ya da öyle sanırlar.

İnsana bakacak yüzü olmayanın, söyleyecek sözü olur mu?

Dış mihraklar teranesi.

Dersiniz ki Topkapı surlarından söz ediyorlar.

Danalar süt gelsin diye analarının göğsüne başıyla toslar, inek süt verir.

Üstüne kuş pisler, piyangocuda nefes alır insanlar.

En ucuz et tavuk etidir.

En ucuz can insan canı…

Tomaların, kirpilerin, rengârenk ölüm makinelerinin geçmediği sokak, sokak değildir.

İşte, böyle bir ülkenin başkentidir Ankara.

Korumadınız, koruyamadınız.

Yoksa korumak mı istemediniz?

Yatak odalarımıza çevrilmiş kameralarınız, her sokak başında bizi röntgenleyen memurlarınız ne işe yarar peki?

Anayasanızın her maddesinde vatandaşınızın “Can ve mal güvenliği” nakaratı geçer.

Çocuk sakız patlattı diye, derdest etmeye yetecek kadar maddelerle dolu anayasanızın arkasına gizlenip, devlet adamlığı pozu vermek işlerin en kolayıdır.

Üstten bakarak…

Zurnacı zurnasını sevmezse, çalmaz.

Siz vatandaşı sevmezseniz, yönetmezsiniz.

Siz korkuyorsunuz diye sıradan vatandaş neden korksun ki?

Yüksek binaların camekânlı mekânlarınızda yuvarlak masalarınızın başında ahkam kesmeye devam ediniz.

Doktor teşhisi koyar ve “siz kansersiniz” der.

Sonra dayatır ölüm korkusunu ve ilaçları.

Adam kanserden değil, ilaçların yan etkisinden iflas eden böbreklerinden ölür.

Dört artı dört…

Beş çarpı beş olsa ne yazar?

Eğitim sistemleri…

Dini bütün insanlar yetiştirmek üzerine kafa yormalar.

Dava, davamız…

2023, 2071…

Kadını erkekten, erkeği kadından uzak tutma tuzakları…

Yan etkilerini gördünüz işte.

Önce erkekler başladı kadınlarını öldürmeye.

Şimdi de genel temizlik zamanı.

Haydi hayırlısı.

Anlayacağınız karnı toklar ülkesinin insanları kanserden ölmeyecek.

Ağacı budarken, köküne verdiğiniz büyük yara, o ağacı sere serpe devirecek sonunda.

Ankara’nın kirini ayıklamaya çalışırken bir başsavcı, bir başmüfettiş, “Yüce Türk Adaleti” nden söz etti

Tebessüm ettim. Ayıp mı ettim acaba?