DOLAR
34,7245
EURO
36,4490
ALTIN
2.951,31
BIST
9.681,11
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
İstanbul
Hafif Yağmurlu
11°C
İstanbul
11°C
Hafif Yağmurlu
Salı Hafif Yağmurlu
11°C
Çarşamba Çok Bulutlu
13°C
Perşembe Çok Bulutlu
13°C
Cuma Hafif Yağmurlu
12°C

Abdulbaki ERDOĞMUŞ

Abdulbaki Erdoğmuş, 1 Ocak 1958 yılında Genç doğumludur. İlkokulu Genç’te İmam Hatip okulunu da Diyarbakır da bitirdi. Erzurum Yüksek İslam Enstitüsü (İlahiyat Fakültesi) mezunu olup Medrese Eğitimini de Diyarbakır da tamamladı. İmam Hatip ve Müftülük görevlerinden sonra 1999 seçimlerinde ANAVATAN Partisinden 21. Dönem Diyarbakır milletvekili olarak seçildi. Aktif siyasetten sonra Sivil Siyaset çalışmalarına devam eden Erdoğmuş, Sivil Siyaset Platformu ve Sivil Siyaset Girişimi Sözcülüğü yaptı. Şimdi ise Sivil Siyaset Hareketi Koordinatörlüğünü yapmaktadır. Yayınlanmış 3 kitabı vardır.

Nasılsanız öyle yönetilirsiniz!

10.04.2022 14:20 | Son Güncellenme: 10.04.2022 20:09
457
A+
A-

Bir ülkenin muasır ve medeni olmasının öncelikli ilkesi, yönetim sisteminin adil, yöneticilerinin hukuka bağlı ve ehil, yurttaşların eşit, hakların ve farklılıkların hukuk güvencesinde ve toplumsal refahın yüksek olmasıdır.

İnsan hak ve özgürlüklerinin güvencesi hukuktur, anayasal düzendir.

Bu nedenle muasırlaşmanın ve medeni olmanın esası hukukun üstünlüğüdür.

binguven-bal2

Kuşkusuz böyle bir toplumda hak ve hürriyetlerin, bilgi ve ahlakın da yüksek düzeyde olması kaçınılmaz olacaktır.

Yine bir ülkenin yönetim sisteminin hukuka değil, keyfilik ve kanun zorbalığına dayanması, yöneticilerin liyakatsiz ve zengin, toplumun ise cahil ve yoksul olması gericiliğin ve çağdışılığın açıkça hakimiyetini gösterir.

Esas itibarıyla yöneticilerin zenginleştiği, kamu kaynaklarının bir azınlığa peşkeş çekildiği, toplumun ise yoksullaştığı bir ülkede adalet ve ahlak artık dumura uğramış demektir.

Bu durumda esas sorumlu kuşkusuz yönetim sistemi ve yöneticilerdir. Yoksul toplum sorumlu tutulamaz. Ancak böyle bir sisteme destek veren ve rıza gösteren bir toplum da yöneticiler kadar sorumlu ve sorunludur.

Zira zulme rıza da zulümdür. Bu durumda toplum da layıkını bulmuş demektir.

Serzenişlerin, şikayetlerin artık ahlaki bir dayanağı söz konusu olmaz.


Bir ülkede halk hükümdara karşı ayaklanır. Haklıdırlar da. Ne adalet ne düzen kalmıştır ülkede.

Hükümdar ayaklanan halkı meydandaki büyük bir havuzun etrafında toplar ve bir konuşma yapar:

Eğer isterseniz benden çok kolay bir şekilde kurtulabilirsiniz. Böyle isyan etmenize hiç gerek yok.

Şimdi ben bu havuzu boşalttıracağım, üzerini de kapattıracağım.

Sizden tek isteğim, bu havuzu süt ile doldurmanız. Herkes gece yarısından sonra bu havuza tek başına bir kova süt dökecek. Ama herkes.

Kimse kimseyi görmeyecek. Güneş doğarken hepiniz burada olun.

Havuz süt ile dolduğunda ben tahtı bırakıp gideceğim.


Ertesi gün sabah olur herkes sevinçle havuzun başına toplanır.

Öyle ya artık bu düzenbaz hükümdardan kurtulacaklardır.

Hükümdar da gelir ve üzeri kapalı havuz açılır.

Bir de ne görsünler?

Havuz dolmuştur. Ama sütten çok su doludur.

Çünkü, herkes aynı şeyi düşünmüştür:

Onca sütün içinde benim döktüğüm bir kova suyu kim fark edecek?


Hükümdar, herkes şaşkın biçimde birbirine bakarken konuşmaya başlar:

Gördünüz mü?

Siz ne iseniz, ben de oyum.

 Siz düzenbaz olduğunuz için, içinizden kimi seçerseniz seçin, sonuç hiçbir zaman değişmeyecek.

O yüzden ben tahtımda kalıyorum.

Siz de layık olduğunuz sistemin içinde…


Siyaset ve seçim, insanların iradi ve bilinçli tercihidir.

Toplumsal sorumluluk ve duyarlılık da bu noktada gerçekleşir. Bu imkana rağmen toplum duyarlılık göstermeyecekse sorunu daha derinlerde ve ahlaki çürümüşlükte aramak zorunda kalacağız.

Adalet ve ahlak temelinde siyasal ve toplumsal istikrar sağlanmadan medenileşmek mümkün değildir. Aksine daha büyük felaketlere, iç çatışmalara, dağılmaya açık hale gelmek daha da kolaylaşacaktır.

Mevcut düzen değişmedikçe ahlak yoksunu düzenbazların daha da güçleneceğini bilmemiz gerekir!

Otokrasi, Türkiye’de giderek kurumsallaşıyor, siyasal sistem bir korku rejimine dönüşüyor.

Böyle rejimlerde devlet gücünü eline geçirenler için artık adalet ve ahlak söz konusu değildir.

Umarım Niccolo Machiavelli‘nin çizdiği tablo bizim için söz konusu olmaz:

Eğer bir millet, iktidarda bulunan kişilerin, şereften, onurdan, ahlaktan yoksun davranışlarını, hırsızlığını yalnızca kendi siyasi görüşünden olduğu için görmezden geliyorsa, O millet erdemini yitirmiştir, Erdemini yitiren millet, bir gün vatanını yitirir.

Yazarın Diğer Yazıları
rodi
Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yukarıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.