BU ÜLKE HEPİMİZİN

Bu kadar gerginliğe ne gerek var?

Bu ülke artık gerginliği bırakıp üretime geçmenin yollarını aramalıdır.

Ekonomik sorunları olan bir ülkenin hükümeti, muhalefeti, ekonomisti, yazarı, çizeri topyekûn herkes “biz bu krizi nasıl çözeriz, nasıl avantaja dönüştürebiliriz” üzerinde durmamız gerekirken, şehitlerimizin yasını beraber tutup ağlamak varken, bir delinin attığı yumruk, tüm ülkeyi ikiye böldü, çıkaramadık.

Önemsizleştirdiğimi düşünmeyin hemen.

Seçim sonuçlarını hazmedemeyenlerin günahı yok mu? Var.

Seçimi kazanmak her şey midir? Değildir.

Seçimi kazananların belli süresi var mıdır? Var.

İki tarafın medya trol ekiplerinin doğru yanlış demeden, vicdan demeden, memleket demeden, karşı rakiplere yönelik ‘karalama, hakaret, küfrün bini bin para’.

Paylaşılanlara bakınca, mesleğim gereği hangi haber yalan, hangi haber doğru tahlil edebiliyorum. Ama yazsam, sokakta her gün karşılaştığım komşum, “sende mi onlara geçtin? Sen de hainmişsin” diyecek. Bir arkadaş daha kaybedeceğime, yazmamak daha iyi ama artık dayanmadım.

BİZ NEREYE GİDİYORUZ…?

En baştan en sonuna kadar, siyasi parti yetkililerini öncelikle uyarıyorum!..

82 milyon insanımızı bölemezsiniz…

Sizin menfaatlerinizi, koltuk sevdanızın cezasını çekmek zorunda değiliz!..

Biz halkız, bizim çocuklarımız var, gençlerimiz var.

Gençlerimiz, siyasi partilere güvenmedikleri için sandığa gitmiyor.

Yarınlarından umutlu değiller.

“Okusam ne olacak, puanım 100 olsa ne olacak, dayın olmadıktan sonra boş” diyen geleceğimiz olan Üniversite öğrencilerimizi inandırmamız lazım ama kimin umurunda…

Silkinelim ve kendimize gelelim…

Sağından soluna, liberalinden, sosyalistine…

Herkes kendine gelmeli.

Ben artık kavga istemiyorum.

Şartları oluşturduğum anda, ailemle beraber Avrupa’ya göç etmeyi düşünüyorum.

Neden?

Ben adamcılık yerine liyakat, particilik yerine adalet görmediğim için.

Bana hâlâ inanç ve etnisitemden dolayı “yakın” denildiği için.

Ben değişimden, yenilikten yanayım.

Neden futbol kulüpleri sık sık antrenör değiştirir?

Her yenilikte, heyecan vardır.

Halkımız da bu kararı vermiş, bunu hoş görüp nerede hata yaptığını sorgulamayanlar, hatayı kendinde aramayanlar, ilelebet kaybedeceklerdir. Ders çıkaranlar, kazançlı olurlar.

Ben, krallık istemiyorum.

Ben Padişahlık da istemiyorum.

Ben ne sağ ne de sol istiyorum.

Ben mukaddes dinimizi siyasete alet etmek de istemiyorum.

Ben milliyetçi akımları da istemiyorum.

Ben kapitalist bir liberalizmi de istemiyorum.

Ben bu ülke adına söylüyorum, bize ortak bakış, eşit yurttaşlık bağlarıyla, insanca bir yaşam için demokrasi istiyorum!..

Ben halk olarak herkesin eşit olduğu, sözde değil, özde uygulanan demokrasi istiyorum.

Şeffaf, hesap verebilen, kendisi için istemediğini komşusu için istemeyen inançsız, dün dediğini, yarın da arkasında duramayan ilkesiz, etik değerler üzerinden bakan bir siyasi örgüt bulamadığım için, bir partili olamadım.

Ben seçimlerde beni inandıran kişiye destek veriyorum.

Halk arayışta, bu ilkeler üzerinden yeni bir oluşuma su gibi, ekmek gibi ihtiyaç duyulmaktadır.

Sayın Erdoğan, “dönem kızgın demiri soğutma dönemidir” dedi ancak Sayın İmamoğlu’nun elini tutmadığı için, ısınma devam etti. 
Sayın Cumhurbaşkanı, kendi eliyle bilerek yada nefsi ile hareket ettiği için yarınlarda Sayın İmamoğlu’nu lider yapmıştır. 

Artık siyaseti bir kenara koymak lazım.

Bu halk bu kadar gerginliği kaldıramaz.

Bu ülke hepimizindir.

Kendimize gelelim.

Bu topraklar hepimize yeter de artar bile.